pyskacz
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɘs.kat͡ʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘskat͡ʂ
- Syllabification: pys‧kacz
Noun
pyskacz m pers
- (colloquial, derogatory) someone who is verbally impudent; a backtalker
Declension
Declension of pyskacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pyskacz | pyskacze |
| genitive | pyskacza | pyskaczy / pyskaczów |
| dative | pyskaczowi | pyskaczom |
| accusative | pyskacza | pyskaczy / pyskaczów |
| instrumental | pyskaczem | pyskaczami |
| locative | pyskaczu | pyskaczach |
| vocative | pyskaczu | pyskacze |
Descendants
- → Yiddish: פּיסקאַטש (piskatsh)
Further reading
- pyskacz in Polish dictionaries at PWN