qarğamaq

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic къаргъамакъ
Roman

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *karga- (“to curse, damn”).

Pronunciation

  • Hyphenation: qar‧ğa‧maq

Verb

qarğamaq

  1. to damn, to curse

Conjugation

Conjugation of qarğamaq (Northern)
infinitive qarğamaq non-future participle qarğağan
gerund qarğama future participle qarğayacaq
repeated gerund1) qarğaya way of doing qarğap
temporal gerund qarğayatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple qarğarman qarğarsıñ qarğar qarğarmız qarğarsız qarğarlar
continuous qarğaym qarğaysıñ qarğay qarğaymız qarğaysıñız qarğaylar
perfect qarğağaman qarğağasıñ qarğağan qarğağamız qarğağasız qarğağanlar
past simple qarğadım qarğadıñ qarğadı qarğadıq qarğadıñız qarğadılar
continuous qarğaydım qarğaydıñ qarğaydı qarğaydıq qarğaydıñız qarğaydılar
future qarğacakman qarğacaksıñ qarğacak qarğacakmız qarğacaksıñız qarğacaklar
conditional qarğasam qarğasañ qarğasa qarğasaq qarğasañız qarğasalar
optative qarğayım qarğaysıñ qarğay qarğayıq qarğaysız qarğaylar
imperative – qarğa – – qarğayın –

1)Only used for repeatings of a verb.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.