quadridens
Latin
Etymology
From quadri- (“four”) + dēns (“tooth, tusk”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkʷa.drɪ.dẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkʷaː.d̪ri.d̪ens]
Adjective
quadridēns (genitive quadridentis); third-declension one-termination adjective
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | quadridēns | quadridentēs | quadridentia | ||
| genitive | quadridentis | quadridentium | |||
| dative | quadridentī | quadridentibus | |||
| accusative | quadridentem | quadridēns | quadridentēs | quadridentia | |
| ablative | quadridentī | quadridentibus | |||
| vocative | quadridēns | quadridentēs | quadridentia | ||
References
- “quadridens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadridens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.