quadrifidus
Latin
Etymology
From quadri- (“four”) + -fidus, from findere (“to split”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷaˈdrɪ.fɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷaˈd̪riː.fi.d̪us]
Adjective
quadrifidus (feminine quadrifida, neuter quadrifidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quadrifidus | quadrifida | quadrifidum | quadrifidī | quadrifidae | quadrifida | |
| genitive | quadrifidī | quadrifidae | quadrifidī | quadrifidōrum | quadrifidārum | quadrifidōrum | |
| dative | quadrifidō | quadrifidae | quadrifidō | quadrifidīs | |||
| accusative | quadrifidum | quadrifidam | quadrifidum | quadrifidōs | quadrifidās | quadrifida | |
| ablative | quadrifidō | quadrifidā | quadrifidō | quadrifidīs | |||
| vocative | quadrifide | quadrifida | quadrifidum | quadrifidī | quadrifidae | quadrifida | |
Coordinate terms
Descendants
- English: quadrifid
References
- “quadrifidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “quadrifidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- quadrifidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.