quadrula
Latin
Etymology
Diminutive of quadra.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkʷa.drʊ.ɫa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkʷaː.d̪ru.la]
Noun
quadrula f (genitive quadrulae); first declension
- little square
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | quadrula | quadrulae |
| genitive | quadrulae | quadrulārum |
| dative | quadrulae | quadrulīs |
| accusative | quadrulam | quadrulās |
| ablative | quadrulā | quadrulīs |
| vocative | quadrula | quadrulae |
References
- quadrula, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “quadrula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadrula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.