quaestorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷae̯sˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷesˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
quaestōrius (feminine quaestōria, neuter quaestōrium); first/second-declension adjective
- (relational) quaestor
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quaestōrius | quaestōria | quaestōrium | quaestōriī | quaestōriae | quaestōria | |
| genitive | quaestōriī | quaestōriae | quaestōriī | quaestōriōrum | quaestōriārum | quaestōriōrum | |
| dative | quaestōriō | quaestōriae | quaestōriō | quaestōriīs | |||
| accusative | quaestōrium | quaestōriam | quaestōrium | quaestōriōs | quaestōriās | quaestōria | |
| ablative | quaestōriō | quaestōriā | quaestōriō | quaestōriīs | |||
| vocative | quaestōrie | quaestōria | quaestōrium | quaestōriī | quaestōriae | quaestōria | |
Descendants
- Italian: questorio
References
- “quaestorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “quaestorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- quaestorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.