quassatio
Latin
Etymology
From quassō (“shake repeatedly or violently”) + -tiō, from quatiō (“shake”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷasˈsaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷasˈsat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
quassātiō f (genitive quassātiōnis); third declension
- The act of shaking.
- An affliction, disturbance.
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | quassātiō | quassātiōnēs |
| genitive | quassātiōnis | quassātiōnum |
| dative | quassātiōnī | quassātiōnibus |
| accusative | quassātiōnem | quassātiōnēs |
| ablative | quassātiōne | quassātiōnibus |
| vocative | quassātiō | quassātiōnēs |
Related terms
Descendants
- English: quassation
References
- “quassatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “quassatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- quassatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.