quatiens
Latin
Etymology
Present participle of quatiō.
Participle
quatiēns (genitive quatientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | quatiēns | quatientēs | quatientia | ||
| genitive | quatientis | quatientium | |||
| dative | quatientī | quatientibus | |||
| accusative | quatientem | quatiēns | quatientēs quatientīs |
quatientia | |
| ablative | quatiente quatientī1 |
quatientibus | |||
| vocative | quatiēns | quatientēs | quatientia | ||
1When used purely as an adjective.