quirinalis

Latin

Etymology

Derived from Quirīnus (a Roman deity) +‎ -ālis (-al, adjective-forming derivational suffix).

Pronunciation

Adjective

quirīnālis (neuter quirīnāle); third-declension two-termination adjective

  1. dedicated or pertaining to the god Quirinus
  2. Quirinal (hill)
    • 3rd century, Sextus Aurelius Victor, De viris illustribus urbis Romae (Franz Pichlmayr, Teubner (1911)):
      Etruscos saepe domuit, collem Quirinalem et Viminalem et Esquilias urbi addidit [...]
      He often tamed the Etruscans, and added the Quirinal, Viminal and Esquiline hills to the city [...]

Usage notes

  • Often capitalized.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative quirīnālis quirīnāle quirīnālēs quirīnālia
genitive quirīnālis quirīnālium
dative quirīnālī quirīnālibus
accusative quirīnālem quirīnāle quirīnālēs
quirīnālīs
quirīnālia
ablative quirīnālī quirīnālibus
vocative quirīnālis quirīnāle quirīnālēs quirīnālia

Synonyms

Descendants

  • Italian: Quirinale