ræge
Old English
Etymology
Equivalent to rā, raha (“roe”) + -e
Noun
rǣġe f
Declension
Weak feminine (n-stem):
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rǣġe | rǣġan |
| accusative | rǣġan | rǣġan |
| genitive | rǣġan | rǣġena |
| dative | rǣġan | rǣġum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “rǽge”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.