ragghiare

Italian

Verb

ragghiàre (first-person singular present ràgghio, first-person singular past historic ragghiài, past participle ragghiàto, auxiliary avére) (archaic or colloquial Tuscan, intransitive)

  1. alternative form of ragliare (“to bray”)

Conjugation

    Conjugation of ragghiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive ragghiàre
auxiliary verb avére gerund ragghiàndo
present participle ragghiànte past participle ragghiàto
person singular plural
first second third first second third
indicative io tu lui/lei, esso/essa noi voi loro, essi/esse
present ràgghio ràgghi ràgghia ragghiàmo ragghiàte ràgghiano
imperfect ragghiàvo ragghiàvi ragghiàva ragghiavàmo ragghiavàte ragghiàvano
past historic ragghiài ragghiàsti ragghiò ragghiàmmo ragghiàste ragghiàrono
future ragghierò ragghierài ragghierà ragghierémo ragghieréte ragghierànno
conditional ragghierèi ragghierésti ragghierèbbe, ragghierébbe ragghierémmo ragghieréste ragghierèbbero, ragghierébbero
subjunctive che io che tu che lui/che lei, che esso/che essa che noi che voi che loro, che essi/che esse
present ràgghi ràgghi ràgghi ragghiàmo ragghiàte ràgghino
imperfect ragghiàssi ragghiàssi ragghiàsse ragghiàssimo ragghiàste ragghiàssero
imperative — tu Lei noi voi Loro
ràgghia ràgghi ragghiàmo ragghiàte ràgghino
negative imperative non ragghiàre non ràgghi non ragghiàmo non ragghiàte non ràgghino

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.