rangordning
Swedish
Etymology
rang + ordning. Compare German Rangordnung.
Noun
rangordning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rangordning | rangordnings |
| definite | rangordningen | rangordningens | |
| plural | indefinite | rangordningar | rangordningars |
| definite | rangordningarna | rangordningarnas |