rangschikking

Dutch

Etymology

From rangschikken +‎ -ing.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑŋˌsxɪ.kɪŋ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: rang‧schik‧king

Noun

rangschikking f (plural rangschikkingen, diminutive rangschikkinkje n)

  1. ranking, order