raon
Finnish
Noun
raon
- genitive singular of rako
Anagrams
Irish
Pronunciation
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
raon m (genitive singular raoin, nominative plural raonta)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- déraonach (“double-track”)
- neasraon (“close range”)
- raon cluas
- raon cnámhóg (“cinder-track”)
- raon maidhme
- raon rásaí (“racetrack”)
- raon rothar, rothar-raon (“cycle track”)
- raonchrios (“acrozone, range zone”)
- raonrothaíocht (“track cycling”)
- sliabhraon (“mountain range”)
- tír-raon (“terrain”)
Etymology 2
Verb
raon (present analytic raonann, future analytic raonfaidh, verbal noun raonadh, past participle raonta)
- (ambitransitive) alternative form of sraon (“pull, drag; struggle along; contend with illness; deflect; drive; rout, defeat; gain victory”)
Conjugation
conjugation of raon (first conjugation – A)
| verbal noun | raonadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | raonta | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | raonaim | raonann tú; raonair† |
raonann sé, sí | raonaimid | raonann sibh | raonann siad; raonaid† |
a raonann; a raonas | raontar |
| past | raon mé; raonas | raon tú; raonais | raon sé, sí | raonamar; raon muid | raon sibh; raonabhair | raon siad; raonadar | a raon / ar raon* |
raonadh |
| past habitual | raonainn | raontá | raonadh sé, sí | raonaimis; raonadh muid | raonadh sibh | raonaidís; raonadh siad | a raonadh / a raonadh* |
raontaí |
| future | raonfaidh mé; raonfad |
raonfaidh tú; raonfair† |
raonfaidh sé, sí | raonfaimid; raonfaidh muid |
raonfaidh sibh | raonfaidh siad; raonfaid† |
a raonfaidh; a raonfas | raonfar |
| conditional | raonfainn | raonfá | raonfadh sé, sí | raonfaimis; raonfadh muid | raonfadh sibh | raonfaidís; raonfadh siad | a raonfadh / a raonfadh* |
raonfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go raona mé; go raonad† |
go raona tú; go raonair† |
go raona sé, sí | go raonaimid; go raona muid |
go raona sibh | go raona siad; go raonaid† |
— | go raontar |
| past | dá raonainn | dá raontá | dá raonadh sé, sí | dá raonaimis; dá raonadh muid |
dá raonadh sibh | dá raonaidís; dá raonadh siad |
— | dá raontaí |
| imperative | ||||||||
| – | raonaim | raon | raonadh sé, sí | raonaimis | raonaigí; raonaidh† |
raonaidís | — | raontar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Further reading
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “róen, ráen”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Ó Dónaill, Niall (1977) “raon”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “raon”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “raon”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
Japanese
Romanization
raon
Scottish Gaelic
Etymology
From Old Irish róe (“a level piece of ground”). Cognate to Irish ré (“level ground”).
Pronunciation
- IPA(key): /rˠɯːn/
Noun
raon m (genitive singular raoin, plural raontan or raointean)
Derived terms
Further reading
- Edward Dwelly (1911) “raon”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary][1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “róe”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language