raupa
See also: raupā
Icelandic
Pronunciation
- Rhymes: -øyːpa
Verb
raupa (weak verb, third-person singular past indicative raupaði, supine raupað)
Conjugation
| infinitive nafnháttur | að raupa | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | raupað | |||||
| present participle |
raupandi | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | raupa | raupaði | raupi | raupaði | |
| þú | raupar | raupaðir | raupir | raupaðir | ||
| hann, hún, það | raupar | raupaði | raupi | raupaði | ||
| plural | við | raupum | raupuðum | raupum | raupuðum | |
| þið | raupið | raupuðuð | raupið | raupuðuð | ||
| þeir, þær, þau | raupa | raupuðu | raupi | raupuðu | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | raupa (þú), raupaðu | ||||
| plural | þið | raupið (þið), raupiði1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Related terms
Latvian
Noun
raupa m
- genitive singular of raups