reaflac

Old English

Etymology

rēaf (to rob) +‎ -lāc (-lock)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈræ͜ɑːf.lɑːk/, [ˈræ͜ɑːv.lɑːk]

Noun

rēaflāc n

  1. robbery

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative rēaflāc rēaflāc
accusative rēaflāc rēaflāc
genitive rēaflāces rēaflāca
dative rēaflāce rēaflācum