reageren
Dutch
Etymology
From German reagieren. By surface analysis, re- + ageren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌreːjaːˈɣeːrə(n)/
Audio: (file)
Verb
reageren
- to react, to respond
- to react, to undergo a chemical reaction
Conjugation
| Conjugation of reageren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | reageren | |||
| past singular | reageerde | |||
| past participle | gereageerd | |||
| infinitive | reageren | |||
| gerund | reageren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | reageer | reageerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | reageert, reageer2 | reageerde | ||
| 2nd person sing. (u) | reageert | reageerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | reageert | reageerde | ||
| 3rd person singular | reageert | reageerde | ||
| plural | reageren | reageerden | ||
| subjunctive sing.1 | reagere | reageerde | ||
| subjunctive plur.1 | reageren | reageerden | ||
| imperative sing. | reageer | |||
| imperative plur.1 | reageert | |||
| participles | reagerend | gereageerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- afreageren
- reageerbuis