recedens

Latin

Etymology

Present participle of recēdō.

Participle

recēdēns (genitive recēdentis); third-declension one-termination participle

  1. receding
  2. retreating

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative recēdēns recēdentēs recēdentia
genitive recēdentis recēdentium
dative recēdentī recēdentibus
accusative recēdentem recēdēns recēdentēs
recēdentīs
recēdentia
ablative recēdente
recēdentī1
recēdentibus
vocative recēdēns recēdentēs recēdentia

1When used purely as an adjective.

References

  • recedens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the alternation of tides: aestus maritimi mutuo accedentes et recedentes (N. D. 2. 53. 132)