recino
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈrɛ.kɪ.noː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈrɛː.t͡ʃi.no]
Verb
recinō (present infinitive recinere); third conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | recinō | recinis | recinit | recinimus | recinitis | recinunt | ||||||
| imperfect | recinēbam | recinēbās | recinēbat | recinēbāmus | recinēbātis | recinēbant | |||||||
| future | recinam | recinēs | recinet | recinēmus | recinētis | recinent | |||||||
| passive | present | recinor | recineris, recinere |
recinitur | recinimur | reciniminī | recinuntur | ||||||
| imperfect | recinēbar | recinēbāris, recinēbāre |
recinēbātur | recinēbāmur | recinēbāminī | recinēbantur | |||||||
| future | recinar | recinēris, recinēre |
recinētur | recinēmur | recinēminī | recinentur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | recinam | recinās | recinat | recināmus | recinātis | recinant | ||||||
| imperfect | recinerem | recinerēs | recineret | recinerēmus | recinerētis | recinerent | |||||||
| passive | present | recinar | recināris, recināre |
recinātur | recināmur | recināminī | recinantur | ||||||
| imperfect | recinerer | recinerēris, recinerēre |
recinerētur | recinerēmur | recinerēminī | recinerentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | recine | — | — | recinite | — | ||||||
| future | — | recinitō | recinitō | — | recinitōte | recinuntō | |||||||
| passive | present | — | recinere | — | — | reciniminī | — | ||||||
| future | — | recinitor | recinitor | — | — | recinuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | recinere | recinī | recinēns | — | |||||||||
| future | — | — | — | recinendus, recinundus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| recinendī | recinendō | recinendum | recinendō | — | — | ||||||||
References
- “recino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- recino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.