recitatio

Latin

Etymology

From recitō +‎ -tiō.

Pronunciation

Noun

recitātiō f (genitive recitātiōnis); third declension

  1. recitation (reading aloud)

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative recitātiō recitātiōnēs
genitive recitātiōnis recitātiōnum
dative recitātiōnī recitātiōnibus
accusative recitātiōnem recitātiōnēs
ablative recitātiōne recitātiōnibus
vocative recitātiō recitātiōnēs

Descendants

  • French: récitation
  • Italian: recitazione
  • Portuguese: recitação
  • Romanian: recitație
  • Spanish: recitación

References

  • recitatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • recitatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • recitatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.