recognitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of recognōscō.

Participle

recognitus (feminine recognita, neuter recognitum); first/second-declension participle

  1. recognized

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative recognitus recognita recognitum recognitī recognitae recognita
genitive recognitī recognitae recognitī recognitōrum recognitārum recognitōrum
dative recognitō recognitae recognitō recognitīs
accusative recognitum recognitam recognitum recognitōs recognitās recognita
ablative recognitō recognitā recognitō recognitīs
vocative recognite recognita recognitum recognitī recognitae recognita