reconditurus
Latin
Etymology
Future active participle of recondō.
Participle
reconditūrus (feminine reconditūra, neuter reconditūrum); first/second-declension participle
- about to conceal
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | reconditūrus | reconditūra | reconditūrum | reconditūrī | reconditūrae | reconditūra | |
| genitive | reconditūrī | reconditūrae | reconditūrī | reconditūrōrum | reconditūrārum | reconditūrōrum | |
| dative | reconditūrō | reconditūrae | reconditūrō | reconditūrīs | |||
| accusative | reconditūrum | reconditūram | reconditūrum | reconditūrōs | reconditūrās | reconditūra | |
| ablative | reconditūrō | reconditūrā | reconditūrō | reconditūrīs | |||
| vocative | reconditūre | reconditūra | reconditūrum | reconditūrī | reconditūrae | reconditūra | |