recumbens

Latin

Etymology

Present participle of recumbō.

Participle

recumbēns (genitive recumbentis); third-declension one-termination participle

  1. reclining
  2. falling down

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative recumbēns recumbentēs recumbentia
genitive recumbentis recumbentium
dative recumbentī recumbentibus
accusative recumbentem recumbēns recumbentēs
recumbentīs
recumbentia
ablative recumbente
recumbentī1
recumbentibus
vocative recumbēns recumbentēs recumbentia

1When used purely as an adjective.