recutiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of recutiō
Participle
recutiendus (feminine recutienda, neuter recutiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | recutiendus | recutienda | recutiendum | recutiendī | recutiendae | recutienda | |
| genitive | recutiendī | recutiendae | recutiendī | recutiendōrum | recutiendārum | recutiendōrum | |
| dative | recutiendō | recutiendae | recutiendō | recutiendīs | |||
| accusative | recutiendum | recutiendam | recutiendum | recutiendōs | recutiendās | recutienda | |
| ablative | recutiendō | recutiendā | recutiendō | recutiendīs | |||
| vocative | recutiende | recutienda | recutiendum | recutiendī | recutiendae | recutienda | |