redarguendus
Latin
Etymology
Future passive participle of redarguō.
Participle
redarguendus (feminine redarguenda, neuter redarguendum); first/second-declension participle
- which is to be disproved
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | redarguendus | redarguenda | redarguendum | redarguendī | redarguendae | redarguenda | |
| genitive | redarguendī | redarguendae | redarguendī | redarguendōrum | redarguendārum | redarguendōrum | |
| dative | redarguendō | redarguendae | redarguendō | redarguendīs | |||
| accusative | redarguendum | redarguendam | redarguendum | redarguendōs | redarguendās | redarguenda | |
| ablative | redarguendō | redarguendā | redarguendō | redarguendīs | |||
| vocative | redarguende | redarguenda | redarguendum | redarguendī | redarguendae | redarguenda | |