redargutus
Latin
Etymology
Prefect passive participle of redarguō
Participle
redargūtus (feminine redargūta, neuter redargūtum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | redargūtus | redargūta | redargūtum | redargūtī | redargūtae | redargūta | |
| genitive | redargūtī | redargūtae | redargūtī | redargūtōrum | redargūtārum | redargūtōrum | |
| dative | redargūtō | redargūtae | redargūtō | redargūtīs | |||
| accusative | redargūtum | redargūtam | redargūtum | redargūtōs | redargūtās | redargūta | |
| ablative | redargūtō | redargūtā | redargūtō | redargūtīs | |||
| vocative | redargūte | redargūta | redargūtum | redargūtī | redargūtae | redargūta | |