redigens

Latin

Etymology

Present participle of redigō.

Participle

redigēns (genitive redigentis); third-declension one-termination participle

  1. driving, leading or bringing back
  2. receiving
  3. reducing

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative redigēns redigentēs redigentia
genitive redigentis redigentium
dative redigentī redigentibus
accusative redigentem redigēns redigentēs
redigentīs
redigentia
ablative redigente
redigentī1
redigentibus
vocative redigēns redigentēs redigentia

1When used purely as an adjective.