redigeren

Dutch

Etymology

First attested in 1520; borrowed from Middle French rédiger, from Latin redigō, whence ultimately also redactie and redacteur.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

redigeren

  1. (transitive) To edit, redact.
    De redactie is vergeten deze tekst te redigeren. ― The editorial staff forgot to edit this text.

Conjugation

Conjugation of redigeren (weak)
infinitive redigeren
past singular redigeerde
past participle geredigeerd
infinitive redigeren
gerund redigeren n
present tense past tense
1st person singular redigeer redigeerde
2nd person sing. (jij) redigeert, redigeer2 redigeerde
2nd person sing. (u) redigeert redigeerde
2nd person sing. (gij) redigeert redigeerde
3rd person singular redigeert redigeerde
plural redigeren redigeerden
subjunctive sing.1 redigere redigeerde
subjunctive plur.1 redigeren redigeerden
imperative sing. redigeer
imperative plur.1 redigeert
participles redigerend geredigeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.