redundatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of redundō
Participle
redundātus (feminine redundāta, neuter redundātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | redundātus | redundāta | redundātum | redundātī | redundātae | redundāta | |
| genitive | redundātī | redundātae | redundātī | redundātōrum | redundātārum | redundātōrum | |
| dative | redundātō | redundātae | redundātō | redundātīs | |||
| accusative | redundātum | redundātam | redundātum | redundātōs | redundātās | redundāta | |
| ablative | redundātō | redundātā | redundātō | redundātīs | |||
| vocative | redundāte | redundāta | redundātum | redundātī | redundātae | redundāta | |