reguleren

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French réguler, from Latin regulare.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: re‧gu‧le‧ren

Verb

reguleren

  1. to regulate
    Synonym: regelen
    Antonym: dereguleren

Conjugation

Conjugation of reguleren (weak)
infinitive reguleren
past singular reguleerde
past participle gereguleerd
infinitive reguleren
gerund reguleren n
present tense past tense
1st person singular reguleer reguleerde
2nd person sing. (jij) reguleert, reguleer2 reguleerde
2nd person sing. (u) reguleert reguleerde
2nd person sing. (gij) reguleert reguleerde
3rd person singular reguleert reguleerde
plural reguleren reguleerden
subjunctive sing.1 regulere reguleerde
subjunctive plur.1 reguleren reguleerden
imperative sing. reguleer
imperative plur.1 reguleert
participles regulerend gereguleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.