reinsbukk

Norwegian Nynorsk

Etymology

From rein (reindeer) +‎ bukk (buck).

Pronunciation

  • IPA(key): /²rɛɪːnsˌbʊkː/

Noun

reinsbukk m (definite singular reinsbukken, indefinite plural reinsbukkar, definite plural reinsbukkane)

  1. a male reindeer

Further reading