rekapitulering
Swedish
Etymology
From rekapitulera + -ing.
Noun
rekapitulering c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rekapitulering | rekapitulerings |
| definite | rekapituleringen | rekapituleringens | |
| plural | indefinite | rekapituleringar | rekapituleringars |
| definite | rekapituleringarna | rekapituleringarnas |