relecturus
Latin
Etymology
Future active participle of relegō.
Participle
relēctūrus (feminine relēctūra, neuter relēctūrum); first/second-declension participle
- about to recover
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | relēctūrus | relēctūra | relēctūrum | relēctūrī | relēctūrae | relēctūra | |
| genitive | relēctūrī | relēctūrae | relēctūrī | relēctūrōrum | relēctūrārum | relēctūrōrum | |
| dative | relēctūrō | relēctūrae | relēctūrō | relēctūrīs | |||
| accusative | relēctūrum | relēctūram | relēctūrum | relēctūrōs | relēctūrās | relēctūra | |
| ablative | relēctūrō | relēctūrā | relēctūrō | relēctūrīs | |||
| vocative | relēctūre | relēctūra | relēctūrum | relēctūrī | relēctūrae | relēctūra | |