rendületlen
Hungarian
Etymology
From rendül (“to shake”) + -etlen (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrɛndylɛtlɛn]
- Hyphenation: ren‧dü‧let‧len
- Rhymes: -ɛn
Adjective
rendületlen (comparative rendületlenebb, superlative legrendületlenebb)
- (slightly archaic) strong, immovable (something that is firm as a rock, cannot be easily shaken or moved)
- Synonyms: megingathatatlan, erős, szilárd, mozdulatlan, rendíthetetlen, fix, stabil
- (literary, of a person) steadfast, steady, resolute
- Synonyms: állhatatos, kitartó, szilárd, rendíthetetlen, befolyásolhatatlan, tántoríthatatlan, fix, stabil
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rendületlen | rendületlenek |
| accusative | rendületlent | rendületleneket |
| dative | rendületlennek | rendületleneknek |
| instrumental | rendületlennel | rendületlenekkel |
| causal-final | rendületlenért | rendületlenekért |
| translative | rendületlenné | rendületlenekké |
| terminative | rendületlenig | rendületlenekig |
| essive-formal | rendületlenként | rendületlenekként |
| essive-modal | rendületlenül | — |
| inessive | rendületlenben | rendületlenekben |
| superessive | rendületlenen | rendületleneken |
| adessive | rendületlennél | rendületleneknél |
| illative | rendületlenbe | rendületlenekbe |
| sublative | rendületlenre | rendületlenekre |
| allative | rendületlenhez | rendületlenekhez |
| elative | rendületlenből | rendületlenekből |
| delative | rendületlenről | rendületlenekről |
| ablative | rendületlentől | rendületlenektől |
| non-attributive possessive – singular |
rendületlené | rendületleneké |
| non-attributive possessive – plural |
rendületlenéi | rendületlenekéi |
Derived terms
- rendületlenség
- rendületlenül
Further reading
- rendületlen in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.