repropitians
Latin
Etymology
Present participle of repropitiō
Participle
repropitiāns (genitive repropitiantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | repropitiāns | repropitiantēs | repropitiantia | ||
| genitive | repropitiantis | repropitiantium | |||
| dative | repropitiantī | repropitiantibus | |||
| accusative | repropitiantem | repropitiāns | repropitiantēs repropitiantīs |
repropitiantia | |
| ablative | repropitiante repropitiantī1 |
repropitiantibus | |||
| vocative | repropitiāns | repropitiantēs | repropitiantia | ||
1When used purely as an adjective.