restiarius

Latin

Etymology

From restis (rope, cord) +‎ -ārius.

Pronunciation

Noun

restiārius m (genitive restiāriī or restiārī); second declension

  1. A rope-maker.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative restiārius restiāria restiārium restiāriī restiāriae restiāria
genitive restiāriī restiāriae restiāriī restiāriōrum restiāriārum restiāriōrum
dative restiāriō restiāriae restiāriō restiāriīs
accusative restiārium restiāriam restiārium restiāriōs restiāriās restiāria
ablative restiāriō restiāriā restiāriō restiāriīs
vocative restiārie restiāria restiārium restiāriī restiāriae restiāria

Synonyms