revocatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛ.wɔ.kaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [re.vo.kaˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
revocātōrius (feminine revocātōria, neuter revocātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | revocātōrius | revocātōria | revocātōrium | revocātōriī | revocātōriae | revocātōria | |
| genitive | revocātōriī | revocātōriae | revocātōriī | revocātōriōrum | revocātōriārum | revocātōriōrum | |
| dative | revocātōriō | revocātōriae | revocātōriō | revocātōriīs | |||
| accusative | revocātōrium | revocātōriam | revocātōrium | revocātōriōs | revocātōriās | revocātōria | |
| ablative | revocātōriō | revocātōriā | revocātōriō | revocātōriīs | |||
| vocative | revocātōrie | revocātōria | revocātōrium | revocātōriī | revocātōriae | revocātōria | |
References
- “revocatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- revocatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.