riksmarskalk

Swedish

Etymology

riks- +‎ marskalk. Cognate of German Reichsmarschall.

Noun

riksmarskalk c

  1. marshal of the realm[1]

Declension

Declension of riksmarskalk
nominative genitive
singular indefinite riksmarskalk riksmarskalks
definite riksmarskalken riksmarskalkens
plural indefinite riksmarskalkar riksmarskalkars
definite riksmarskalkarna riksmarskalkarnas

References

  1. ^ Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN