rimcræft
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈriːmˌkræft/
Noun
rīmcræft m
Declension
Strong i-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rīmcræft | rīmcræftas |
| accusative | rīmcræft | rīmcræftas |
| genitive | rīmcræftes | rīmcræfta |
| dative | rīmcræfte | rīmcræftum |
rīmcræft m
Strong i-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rīmcræft | rīmcræftas |
| accusative | rīmcræft | rīmcræftas |
| genitive | rīmcræftes | rīmcræfta |
| dative | rīmcræfte | rīmcræftum |