ringblomma
Swedish
Etymology
ring + blomma, Old Swedish ringebloma, cognate with Middle Low German ringelblome.
Noun
ringblomma c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | ringblomma | ringblommas |
| definite | ringblomman | ringblommans | |
| plural | indefinite | ringblommor | ringblommors |
| definite | ringblommorna | ringblommornas |