Italian
Etymology
From ri- + piegare, cf. also Latin replicō, replicāre.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.pjeˈɡa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧pie‧gà‧re
Verb
ripiegàre (first-person singular present ripiègo or ripiégo[1], first-person singular past historic ripiegài, past participle ripiegàto, auxiliary avére)
- (transitive) to fold (again)
- (transitive) to fold up
- (transitive) to lower (the head)
- (intransitive, military) to retreat, to fall back [auxiliary avere]
- (intransitive, figurative) to fall back [with su ‘on’] [auxiliary avere]
Conjugation
Conjugation of ripiegàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| ripiegàre
|
| avére
|
ripiegàndo
|
| ripiegànte
|
ripiegàto
|
| indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
| present
|
ripiègo, ripiégo
|
ripièghi, ripiéghi
|
ripièga, ripiéga
|
ripieghiàmo
|
ripiegàte
|
ripiègano, ripiégano
|
| imperfect
|
ripiegàvo
|
ripiegàvi
|
ripiegàva
|
ripiegavàmo
|
ripiegavàte
|
ripiegàvano
|
| past historic
|
ripiegài
|
ripiegàsti
|
ripiegò
|
ripiegàmmo
|
ripiegàste
|
ripiegàrono
|
| future
|
ripiegherò
|
ripiegherài
|
ripiegherà
|
ripiegherémo
|
ripiegheréte
|
ripiegherànno
|
| conditional
|
ripiegherèi
|
ripiegherésti
|
ripiegherèbbe, ripiegherébbe
|
ripiegherémmo
|
ripiegheréste
|
ripiegherèbbero, ripiegherébbero
|
| subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
| present
|
ripièghi, ripiéghi
|
ripièghi, ripiéghi
|
ripièghi, ripiéghi
|
ripieghiàmo
|
ripieghiàte
|
ripièghino, ripiéghino
|
| imperfect
|
ripiegàssi
|
ripiegàssi
|
ripiegàsse
|
ripiegàssimo
|
ripiegàste
|
ripiegàssero
|
| imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
|
ripièga, ripiéga
|
ripièghi, ripiéghi
|
ripieghiàmo
|
ripiegàte
|
ripièghino, ripiéghino
|
| negative imperative
|
|
non ripiegàre
|
non ripièghi, non ripiéghi
|
non ripieghiàmo
|
non ripiegàte
|
non ripièghino, non ripiéghino
|
References