rivifinalis
Latin
Etymology
From rīvus (“brook; channel”) + fīnālis (“of or pertaining to boundaries or the end; final”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [riː.wɪ.fiːˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ri.vi.fiˈnaː.lis]
Adjective
rīvifīnālis (neuter rīvifīnāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | rīvifīnālis | rīvifīnāle | rīvifīnālēs | rīvifīnālia | |
| genitive | rīvifīnālis | rīvifīnālium | |||
| dative | rīvifīnālī | rīvifīnālibus | |||
| accusative | rīvifīnālem | rīvifīnāle | rīvifīnālēs rīvifīnālīs |
rīvifīnālia | |
| ablative | rīvifīnālī | rīvifīnālibus | |||
| vocative | rīvifīnālis | rīvifīnāle | rīvifīnālēs | rīvifīnālia | |
Related terms
References
- “rivifinalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rivifinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.