rixatus
Latin
Etymology
Perfect participle of rixor
Participle
rixātus (feminine rixāta, neuter rixātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rixātus | rixāta | rixātum | rixātī | rixātae | rixāta | |
| genitive | rixātī | rixātae | rixātī | rixātōrum | rixātārum | rixātōrum | |
| dative | rixātō | rixātae | rixātō | rixātīs | |||
| accusative | rixātum | rixātam | rixātum | rixātōs | rixātās | rixāta | |
| ablative | rixātō | rixātā | rixātō | rixātīs | |||
| vocative | rixāte | rixāta | rixātum | rixātī | rixātae | rixāta | |