roboratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of rōborō.
Participle
rōborātus (feminine rōborāta, neuter rōborātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rōborātus | rōborāta | rōborātum | rōborātī | rōborātae | rōborāta | |
| genitive | rōborātī | rōborātae | rōborātī | rōborātōrum | rōborātārum | rōborātōrum | |
| dative | rōborātō | rōborātae | rōborātō | rōborātīs | |||
| accusative | rōborātum | rōborātam | rōborātum | rōborātōs | rōborātās | rōborāta | |
| ablative | rōborātō | rōborātā | rōborātō | rōborātīs | |||
| vocative | rōborāte | rōborāta | rōborātum | rōborātī | rōborātae | rōborāta | |
References
- “roboratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “roboratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- roboratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.