roeping

Dutch

Etymology

From roepen (to call, shout) +‎ -ing.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: roe‧ping

Noun

roeping f (plural roepingen, diminutive roepinkje n)

  1. vocation, calling
    Het kloosterleven was zijn roeping.
    Monasticism was his calling.
  • afroeping
  • oproeping