roriger
Latin
Etymology
rōs (“dew”) + -ger (“bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈroː.rɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈrɔː.ri.d͡ʒer]
Adjective
rōriger (feminine rōrigera, neuter rōrigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rōriger | rōrigera | rōrigerum | rōrigerī | rōrigerae | rōrigera | |
| genitive | rōrigerī | rōrigerae | rōrigerī | rōrigerōrum | rōrigerārum | rōrigerōrum | |
| dative | rōrigerō | rōrigerae | rōrigerō | rōrigerīs | |||
| accusative | rōrigerum | rōrigeram | rōrigerum | rōrigerōs | rōrigerās | rōrigera | |
| ablative | rōrigerō | rōrigerā | rōrigerō | rōrigerīs | |||
| vocative | rōriger | rōrigera | rōrigerum | rōrigerī | rōrigerae | rōrigera | |
References
- “roriger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- roriger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.