rotmistrz

Polish

Etymology

Borrowed from German Rittmeister.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔt.mistʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtmistʂ
  • Syllabification: rot‧mistrz

Noun

rotmistrz m pers

  1. cavalry officer

Declension

Declension of rotmistrz
singular plural
nominative rotmistrz rotmistrzowie/rotmistrze
genitive rotmistrza rotmistrzów
dative rotmistrzowi rotmistrzom
accusative rotmistrza rotmistrzów
instrumental rotmistrzem rotmistrzami
locative rotmistrzu rotmistrzach
vocative rotmistrzu rotmistrzowie/rotmistrze

Further reading

  • rotmistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rotmistrz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.