roztrzepaniec

Polish

Etymology

From roztrzepać +‎ -aniec.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛt͡s/
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: roz‧trze‧pa‧niec

Noun

roztrzepaniec m pers

  1. scatterbrain (absent-minded person)

Declension

Declension of roztrzepaniec
singular plural
nominative roztrzepaniec roztrzepańcy/roztrzepańce (deprecative)
genitive roztrzepańca roztrzepańców
dative roztrzepańcowi roztrzepańcom
accusative roztrzepańca roztrzepańców
instrumental roztrzepańcem roztrzepańcami
locative roztrzepańcu roztrzepańcach
vocative roztrzepańcze roztrzepańcy

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.