ructans

Latin

Etymology

Present participle of ructō.

Participle

rūctāns (genitive rūctantis); third-declension one-termination participle

  1. belching

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative rūctāns rūctantēs rūctantia
genitive rūctantis rūctantium
dative rūctantī rūctantibus
accusative rūctantem rūctāns rūctantēs
rūctantīs
rūctantia
ablative rūctante
rūctantī1
rūctantibus
vocative rūctāns rūctantēs rūctantia

1When used purely as an adjective.