rudig
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈru.dij/
Adjective
rudiġ
Declension
Declension of rudiġ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | rudiġ | rudiġ | rudiġ |
| Accusative | rudiġne | rudiġe | rudiġ |
| Genitive | rudiġes | rudiġre | rudiġes |
| Dative | rudiġum | rudiġre | rudiġum |
| Instrumental | rudiġe | rudiġre | rudiġe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | rudiġe | rudiġa, rudiġe | rudiġ |
| Accusative | rudiġe | rudiġa, rudiġe | rudiġ |
| Genitive | rudiġra | rudiġra | rudiġra |
| Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
| Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Declension of rudiġ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | rudiġa | rudiġe | rudiġe |
| Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġe |
| Genitive | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
| Dative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
| Instrumental | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
| Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
| Genitive | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena |
| Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
| Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Descendants
See also
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “rudig”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.